Nieuwe Cd-releases

[Thenop]

Toch even een lanske breken voor de nieuwe van Pain of Salvation. Ik ben de band een beetje uit het oog verloren tijdens de Scarsick periode en daarna, maar toen een aantal maanden geleden Remedy Lane (remixed en een live versie) in de schappen lag heb ik die gekocht.
En dan nu het nieuwe In the Passing Light of Day. Dat is echt een prachtige plaat geworden in de oudere PoS stijl waar ik zo blij van wordt. Een selecte sogs die de veelzijdigheid van de band goed laat horen: van ingewikkeld en technisch hoogstaand (de opener) tot ronduit heftig (Reason) naar prachtig en melodieus, deze plaat heeft het allemaal. Komt nog eens bij dat ik de snaredrumsound een van de mooiste ooit opgenomen vind. Ik zeg wel vaker: aanrader, maar als je de oudere PoS een warm toedraagt dan is dit een volwassener en veelzijdiger plaat geworden dan ze al kende.

[avilla]

Potverdorie, krijg ik zowaar in mijn mail een bericht dat er gepost is op t-n-m-s
Toch maar even gekeken naar de nieuwe berichten, en wat blijkt...er is hier nog een liefhebber van Birth of Joy :-)
Laat dat nou net mijn nieuwe favoriete band zijn. Ze doen hun naam eer aan.
In ieder geval een band die je regelmatig op Nederlandse podia kunt zien, want live zijn ze me toch een potje lekkurrrrrrr

Ik ben boos op Rush omdat ze ons overgeslagen hebben met hun R40 tour,
daar waar ik wel verwacht had dat dat nog zou gebeuren, heb er dus geen geld in gestoken om ze overzee te gaan zien.
En nu zijn ze gestopt, Bah.

[Thenop]

Misschien moet je eens wat andere, nieuwe bandjes erbij zoeken om te zien :-)
Ik ben zelf erg blij met Death Alley en Dool. Allebei Nederlands en de afeglopen tijd best wel in het land te zien (geweest).

Maar het zal hier idd wel een dooie boel worden nou Rush op z'n gat ligt.
Ik ga eerst as donderdag eens naar Ghost, dan in mei naar Kiss(natuurlijk) en in juni Alter Bridge en dan in juli Guns 'n' Roses, Het najaar heb ik nog niet gepland.
Ach, je moet toch wat doen.
Heb overigens ook the Pineapple Thief ontdekt. Geweldige band, aanrader (indien nog onbekend).

[MarcelH]

Vind je dit vast ook leuk: http://www.writteninmusic.com/rock/pain-of-salvation-in-the-passing-light-of-day/

[Thenop]

Ha die Marcel, ja zeker wel. Netjes geschreven meneer de journalist.
Ik schrijf tegenwoordig proza, ook leuk! Alles goed verder?

NIeuwe cd's, tsja. De laatste tijd regent het fijne platen. De nieuwe Qotsa, Steven Wilson, de nieuwe topplaat van Motorpsycho, Foo Fighters komt eraan, net als Black Country Communion. Lync Mob, Riverdogs, Prong, Alice Cooper. Nee geen gebrek aan nieuwe platen!

[MarcelH]

En inmiddels komt er weer een nieuwe Wilson aan. De tijden gaan snel. Ach, het was alweer even geleden dat hier iemand keek. Eerste single klinkt wel lekker. Wat vinden jullie?

[Thenop]

Ik had hem al in de voorbestelling staan sinds de concertaankondiging voor Ziggodome. I vind het wel wat, progressief betekent vooruit kijken, nou dat heeft hij goed begrepen. Ik ben benieuwd naar de rest want met dit soort muziek is context alles.

Voor wat betreft nieuwe platen, poeh, dat is een hoop hoor. Ik koop veel via Bandcamp, ik heb onlangs de 500 releases aangetikt daar. En dan de downloads dus, maar ik koop ook nog fysiek, LP's, CD's. Niet altijd direct - even wachten en het spul zakt rap in prijs tegenwoordig. Van de week die 'nieuwe' Afraid of Sunlight 4cd/BR box binnen gekregen, mooi hoor.
En veel metal, vooral black / avantgarde achtig. Daar gebeurt heel veel interessants. Luister eens naar de nieuwe Sweven (The Eternal Resonance) bijvoorbeeld, ik durf de 'progressieven' wel uit te dagen hier.
Of iets trager en sludgier King Buffalo met Dear Star.
Van eigen bodem? De nieuwe Fluisteraars "Bloem", prachtig.
Uitgesponnen, lange tracks, niet bang? Huntsmen - Mandala of Fear.
Ph ja: ik neem aan dat jij, Marcel, de nieuwe Psychotic Waltz wel hebt gehoord toch?

[MarcelH]

Ha Norbert, ja zeker heb ik Psychotic beluisterd. Sterker: https://writteninmusic.com/albumrecensie/psychotic-waltz-the-god-shaped-void/ schreef ik er over. Wat was jouw beleving?

[Thenop]

Ik heb PW om de een of andere reden altijd geassocieerd met Last Crack. Waarschijnlijk omdat die ook anders waren dan de rest. En daarom wel altijd op mijn sympathie danwel waardering konden rekenen.
Nou wil het toeval - of niet, de voorzienigheid laat zelden zaken aan het toeval over - dat ook die mannen nog geen half jaar her, met een nieuw album op de proppen kwamen dat alleraardigst klinkt. Geen Buddy, maar Buddo op zang maar nog net zo eigenzinnig als de PW heren.
Ik ben liefhebber van bandjes die structuren als als een buitenmuur zien. Het casco van een liedje mag lijken wat het is, bij nadere bestudering blinkt er wel degelijk goud. Ik zit niet voor niets op een Rush forum natuurlijk.
De fraaie gitaarpartijen, toch een van de kenmerken van PW, zijn dik in orde en daar word ik blij van. De sound is uitstekend, een fijne laag plamuur die op een sonische wand is uitgesmeerd en daarbij is de zang - in ieder geval in de studio omgeving, live is vriend Buddy nog wel eens wankel - zeer goed meegegroeid met de composities.
Eigenzinnig? Minder dan voorheen, maar worden we niet allemaal behoudender naarmate de tijd verstrijkt? In smaak en daad wellicht?
Ik word wel blij van deze plaat en dat is ene prestatie van verdienste, want in deze tijd van Bandcamp talent, waarin de ene muzikale parel de andere razendsnel afwisselt, valt het echt niet mee om indruk op mij te maken.

Dus, Marcel, ik deel je mening volledig dat dit een hele goede plaat is. Alleen gebruikte ik daar weer wat veel woorden voor.